سامانه های گرمایش تابشی لوله ای كه در ایران با عنوان گرماتاب شناخته میشوند، امروزه به عنوان یكی از مناسبترین و كم هزینه ترین سامانه های گرمایشی جهت گرمایش کلیه ی فضاهای با ارتفاع بالای 3 متر نظیر انواع سالن های بزرگ صنعتی، انبارها، مرغداری ها، گلخانه ها، ایستگاه های مترو، تعمیرگاه های خودرو، آشیانه های هواپیما، فضاهای ورزشی، فضاهای نمایشگاهی و همچنین انواع فضاهای بدون حصار نظیر باراندازها، مصلیها و پاركینگ های خودرو و … شناخته میشوند.
پس از دهه ی 70 میلادی، به سبب ویژگیهای در خور توجه گرماتاب در تأمین گرمایش فضاهای بزرگ، استفاده از این محصول گسترش یافته و ساختار گرماتاب ها به ویژه از جهت پیكربندی، توسعه و تنوع بیشتری یافته است. در نگاه كلی گرماتاب از مشعل، لوله ی آتشخوار، منعكس كننده و یك فن مكنده تشكیل شده است كه مخلوط گاز مایع یا شهری و هوا با نسبت مناسب )به صورت احتراق كامل( توسط مشعل در داخل یك لوله سوزانده میشود و o 300 بالا میرود، انرژی تابشی لوله به كمك یك منعكس كننده به دمای لوله به طور متوسط تا C سمت پایین هدایت میشود و گرمایش لازم را تأمین می نماید؛ فن مكنده نیز مكش لازم را درون لوله جهت حركت محصولات احتراق به سمت انتهای لوله فراهم می نماید. امروزه پیكربندی های مختلفی برای گرماتاب با توجه به نوع بنا طراحی و اجرا میشود كه تعداد مشعل ها، نحوه ی قرارگیری لوله ها و محل فن مكنده بر مبنای نوع بنا و گرمایش مورد نظر برای بخشهای مختلف آن، انتخاب و طراحی میشوند. به طور كلی پیكربندی هایی را كه امروزه مورد استفاده قرار میگیرند در سه نوع 2 میتوان طبقه بندی نمود.
دلهای ساده تنها دارای یك مشعل و یك فن مكنده میباشندكه در آنها لوله ی آتشخوار میتواند به صورت خطی، خطی متقابل و U شكل باشد. مدل خطی ساده و U شكل نسبت به سایر مدله ای این دستگاهها رایج تر می باشند. این گرماتاب ها به صورت مستقل از یكدیگر در سالن نصب میشوند و از این رو خرابی و نقص احتمالی یك گرماتاب اثری بر عملكرد سایر گرماتاب ها نخواهد داشت. مدلهای خطی به صورت خطی متقابل شامل دو مشعل و یك فن مكنده در پیكربندی جناغی در واقع مدلهای ساده با یكدیگر تركیب شده و انتهای لوله های آتشخوار گرماتاب ها به یكدیگر پیوسته و از طریق یك فن مكنده ی مشترك محصولات احتراق خارج میشود . پیكربندی چند مشعلی از یك یا چند لوله ی سرتاسری تشكیل شده كه این لوله ها توسط تعدادی مشعل در فواصل مشخص تغذیه می شوند و از طریق یك فن مكنده محصولات احتراق از انتهای لوله خارج میشود در طراحی پیكربندی جناغی و چند مشعلی بایستی متعادل نمودن افت فشار در شاخه های مختلف نیز مدنظر قرار گیرد كه بدین منظور از یك دمپر به ازای هر مشعل استفاده میشود . از مهمترین مشكلات این دو نوع پیكربندی در مقایسه با مدل ساده، وابستگی گرمایش شاخه های مختلف به یكدیگر میباشد؛ چرا كه برای مثال در صورت هرگونه ایراد در فن مكنده عملكرد كل مجموعه با مشكل مواجه خواهد شد و گرمایش كل سالن دچار اخلال میگردد؛ در صورتی كه در مدلهای ساده تنها گرماتاب معیوب از مدار گرمایش خارج شده و سایر گرماتابها بدون هیچگونه مشكلی به كار خویش ادامه میدهند.
